مدل استاندارد: مقدمه‌ای فنی بر درک کنونی ما از جهان

در بالاترین سطح انتزاع، دانش ما از جهان فیزیکی می‌تواند در یک عبارت نمادین فشرده شود. این عبارت که به زبان انتگرال‌های مسیری نوشته شده است، به صورت زیر است:

$$
W = \int_{k<\Lambda} [Dg][DA][D\psi][D\Phi] \,
\exp \left\{ i \int d^4x \, \sqrt{-g} \,
\Bigg[
\frac{m_p^2}{2} R
- \tfrac{1}{4} F^a_{\mu\nu} F^{a\mu\nu}
+ i \bar{\psi}^i \gamma^\mu D_\mu \psi^i
+ \big(\bar{\psi}_L^i V_{ij} \Phi \psi_R^j + h.c.\big)
- |D_\mu \Phi|^2 - V(\Phi)
\Bigg] \right\}.
$$

این عبارت، فشرده و متراکم، شکل انتگرال مسیری مدل استاندارد به علاوه گرانش است. این عبارت مکانیک کوانتومی، فضا-زمان، ماده، نیروها و تولید جرم را در یک چارچوب واحد یکپارچه می‌کند. بیایید آن را بخش به بخش بررسی کنیم.

۱. مکانیک کوانتومی: انتگرال مسیری

پیش‌ضریب

W = ∫[Dg][DA][Dψ][DΦ] e^(iS)

تابع مولد نظریه میدان کوانتومی است.
این بیان می‌کند که برای محاسبه هر فرآیند، باید روی همه پیکربندی‌های ممکن میدان جمع‌بندی کرد: هندسه‌ها g، میدان‌های گیج A، میدان‌های فرمیونی ψ و میدان هیگز Φ. هر پیکربندی با وزن e^(iS) مشارکت می‌کند، که در آن S کنش است.

این جوهره مکانیک کوانتومی گسترش‌یافته به میدان‌ها است: واقعیت، الگوی تداخل همه تاریخچه‌های ممکن است.

۲. فضا-زمان و گرانش

عبارت

$$
\frac{m_p^2}{2} R
$$

نمایانگر کنش اینشتین-هیلبرت است، که در آن R انحنای اسکالر ریچی و m_(p) جرم پلانک کاهش‌یافته است.
این عبارت نسبیت عام را رمزگذاری می‌کند: فضا-زمان پویا است و با حضور انرژی و تکانه خمیده می‌شود.

اگرچه سازگاری کوانتومی گرانش هنوز حل‌نشده است، گنجاندن این عبارت بهترین نظریه مؤثر ما از فضا-زمان را بیان می‌کند.

۳. میدان‌های گیج: سایر نیروها

$$
-\tfrac{1}{4} F^a_{\mu\nu} F^{a\mu\nu}
$$

این عبارت فشرده، دینامیک میدان‌های گیج را رمزگذاری می‌کند: گلوئون‌ها (نیروی قوی)، بوزون‌های W و Z (نیروی ضعیف) و فوتون (الکترومغناطیس). نماد F_(μν)^(a) تانسور میدان الکترومغناطیسی را به میدان‌های یانگ-میلز غیرآبلی تعمیم می‌دهد.

از این ساختار واحد، می‌توان معادلات ماکسول را در حد آبلی و همچنین کل دستگاه کرومودینامیک کوانتومی (QCD) و نظریه الکتروضعیف را استخراج کرد.

۴. میدان‌های ماده

iψ̄^(i)γ^(μ)D_(μ)ψ^(i)

این کنش دیراک برای فرمیون‌ها است: کوارک‌ها و لپتون‌ها. شاخص i روی سه نسل اجرا می‌شود.
مشتق کوواریانت D_(μ) میدان‌های ماده را به میدان‌های گیج متصل می‌کند و سازگاری با تقارن‌های مدل استاندارد را تضمین می‌کند.

این بیان ریاضی چگونگی انتشار و تعامل ذرات ماده با نیروها است.

۵. جفت‌شدگی‌های یوکاوا

ψ̄_(L)^(i)V_(ij)Φψ_(R)^(j) + h.c.

این عبارات تعاملات یوکاوا را توصیف می‌کنند: جفت‌شدگی‌های فرمیون‌ها به میدان هیگز Φ.
هنگامی که میدان هیگز مقدار انتظاری خلأ به دست می‌آورد، این تعاملات به جرم‌های فرمیونی ترجمه می‌شوند.

ضرایب V_(ij) ساختار اختلاط طعم‌ها (مانند ماتریس CKM برای کوارک‌ها) را رمزگذاری می‌کنند.

۶. بخش هیگز

 − |D_(μ)Φ|² − V(Φ)

اینجا خود میدان هیگز قرار دارد.
عبارت جنبشی |D_(μ)Φ|² آن را به بوزون‌های گیج متصل می‌کند، در حالی که پتانسیل

V(Φ) = μ²Φ^(†)Φ + λ(Φ^(†)Φ)²

شکست خودبه‌خودی تقارن را هدایت می‌کند.
این SU(2)_(L) × U(1)_(Y) → U(1)_(em) را می‌شکند و به بوزون‌های W و Z جرم می‌دهد، در حالی که فوتون بدون جرم باقی می‌ماند.

کشف بوزون هیگز در سرن در سال ۲۰۱۲ این چارچوب را تأیید کرد.

۷. بیان یکپارچه

در مجموع، این کنش بیانگر موارد زیر است:

-   مکانیک کوانتومی از طریق انتگرال مسیری.
-   فضا-زمان و گرانش از طریق عبارت اینشتین-هیلبرت.
-   تعاملات گیج (قوی، ضعیف، الکترومغناطیسی).
-   میدان‌های ماده (کوارک‌ها و لپتون‌ها).
-   تولید جرم از طریق مکانیزم هیگز و جفت‌شدگی‌های یوکاوا.

این «نظریه همه‌چیز» نهایی نیست — ماده تاریک، انرژی تاریک و یک نظریه کوانتومی کامل از گرانش را نادیده می‌گیرد — اما کامل‌ترین توصیف از واقعیت است که بشر تاکنون به آن دست یافته است.

نتیجه‌گیری

اگر هوش دیگری از ما درباره توصیف قوانین طبیعت سؤال کند، این معادله را ارائه می‌دهیم.

این شعر نیست، اما زیبایی عمیقی را در خود دارد: یک عبارت واحد که دینامیک فضا، زمان، ماده و تعامل را رمزگذاری می‌کند.

این درک کنونی ما از جهان است، که در ریاضیات فشرده شده است.