Vang Me Als Je Kan – De Zaak van Tom Alexandrovich

Van 2 tot 7 augustus 2025, terwijl de Black Hat USA cybersecurity-conferentie plaatsvond in Mandalay Bay, voerde de wetshandhaving in Nevada een gezamenlijke operatie uit van meerdere instanties, gericht op online kindermisbruikers. De Nevada Internet Crimes Against Children (ICAC) Task Force, samen met de FBI, Homeland Security Investigations, de Las Vegas Metropolitan Police Department en de Henderson Police, deed zich online voor als minderjarige kinderen, verzamelde belastende chatlogs en organiseerde ontmoetingen om de intentie te bevestigen.

Acht mannen werden gearresteerd. Onder hen was Tom Artiom Alexandrovich, een hoge Israëlische cyberfunctionaris die de conferentie bijwoonde. Hij werd op 6 augustus 2025 vastgehouden in het Henderson Detention Center en beschuldigd van het lokken van een kind met gebruik van een computer voor een seksuele handeling onder NRS 201.560, een categorie B misdrijf dat een gevangenisstraf van 1 tot 10 jaar en een boete tot $10.000 met zich meebrengt.

Dergelijke operaties zijn gebruikelijk in Las Vegas – een operatie in 2024 leidde tot de arrestatie van 18 mannen op vergelijkbare aanklachten. Wat hier ongewoon was, was het profiel van een van de verdachten: een man die belast was met het beschermen van Israëls nationale cyberverdediging, die minder dan twee weken later alweer in Israël was.

Wie is Tom Alexandrovich?

Alexandrovich was geen onbeduidende bureaucraat. Hij was het hoofd van de Technologische Defensie Divisie binnen de Israel National Cyber Directorate (INCD), die opereert onder directe autoriteit van het kantoor van de premier.

-   Hij hielp bij het ontwerpen van Cyber Dome, Israëls ambitieuze AI-gestuurde cyberverdedigingssysteem, gemodelleerd naar het Iron Dome raketafweerschild.
-   Hij ontving de Israel Defense Prize voor zijn bijdragen.
-   Hij adviseerde premier Benjamin Netanyahu en andere hoge functionarissen over cyberverdediging, AI-strategie en nationale veerkracht.
-   Zijn LinkedIn-profiel (kort na zijn arrestatie verwijderd) beschreef hem als een uitvoerend directeur en leider in cybersecurity met brede toegang tot staatsgeheimen.

Gezien Israëls doctrine van preventieve veiligheid, is het redelijk om aan te nemen dat Alexandrovich’ mandaat verder ging dan pure verdediging en zich uitstrekte tot offensieve informatieoperaties. Israëls Cyber Unit staat bekend om het coördineren van verwijderingsverzoeken met Meta, Google en X, ogenschijnlijk om opruiing tegen te gaan, maar in de praktijk vaak om politieke inhoud die ongunstig is voor Israël te onderdrukken.

Als Israëls AI-brein, was Alexandrovich waarschijnlijk betrokken bij de automatisering van deze censuursystemen – een soort digitale hasbara, of narratiefbeheer, vermomd als contraterrorisme. Dit maakte hem niet alleen een cyberverdediger, maar ook een strategische bewaarder van Israëls online invloedscampagnes.

------------------------------------------------------------------------

Borgvoorwaarden – Wat Had Moeten Gebeuren

Volgens de wet van Nevada moet de borgsom rekening houden met:

-   Ernst van het misdrijf: Het lokken van kinderen is een ernstig misdrijf; de borgsom wordt vaak zeer hoog vastgesteld of volledig geweigerd.
-   Kracht van het bewijs: Stingoperaties leveren meestal waterdicht digitaal bewijs op, inclusief chatlogs en bewijs van intentie.
-   Vluchtrisico: Alexandrovich had geen banden met Nevada, woonde in Israël en had de middelen om snel te vertrekken.
-   Financiële middelen: De borgsom moet hoog genoeg zijn om betekenisvol te zijn voor de verdachte; wat een arbeidersklasse Nevadan afschrikt, zou geen kleingeld mogen zijn voor een rijke buitenlandse functionaris.

Voor een gemiddelde verdachte zou de borgsom in dergelijke gevallen tussen $50.000 en $150.000 liggen, met voorwaarden zoals:
- Inlevering van alle paspoorten en reisdocumenten
- Elektronische monitoring
- Geografische beperkingen binnen Nevada
- Soms volledige weigering van borg

In plaats daarvan werd Alexandrovich de dag na zijn arrestatie vrijgelaten op een borgsom van $10.000.

Dit was geen betekenisvolle afschrikking. Alexandrovich’ werkelijke inkomen lag vrijwel zeker in het bereik van $300.000–$600.000 USD per jaar, zo niet hoger – ver boven de gepubliceerde gemiddelden voor overheidslonen. Net als veel Israëlische cyberfunctionarissen vulde hij waarschijnlijk zijn overheidsloon aan met consultancy, banden met de industrie of indirecte betrokkenheid bij defensiecontracten. Voor hem was $10.000 geen financiële hindernis; het was het equivalent van een verkeersboete voor een laagbetaalde arbeider.

Erger nog, er is geen openbaar bewijs dat zijn paspoort werd ingenomen. Twee mogelijkheden volgen:
1. Hij mocht zijn Israëlische paspoort behouden, een duidelijke nalatigheid voor iemand die zo duidelijk een vluchtrisico vormde.
2. Als zijn paspoort werd ingenomen, had de Israëlische ambassade een noodreisdocument kunnen uitgeven.

Hoe dan ook, zijn vertrek had nog steeds kunnen worden geblokkeerd als de Amerikaanse autoriteiten hem op de No-Fly List hadden geplaatst. Dat gebeurde niet. Op 17 augustus was hij terug in Israël – vertrokken voordat de aanklagers in Nevada tijd hadden om zich voor te bereiden op een eerste inhoudelijke hoorzitting.

Israëls Belang

Waarom handelde Israël zo snel? Omdat Alexandrovich meer was dan alleen een bureaucraat.

-   Hij kende de architectuur van Cyber Dome en de kwetsbaarheden die het beschermt.
-   Hij adviseerde Netanyahu over AI-strategie en nationale veerkracht.
-   Hij had waarschijnlijk intieme kennis van online censuurmechanismen die Israël gebruikt om de publieke perceptie in het buitenland te vormen.
-   Hij droeg inzichten mee over Israëls cyberallianties met de VS en anderen.

Voor Israël was het vooruitzicht van een hoge cyberstrateeg die in een Nevada-gevangenis zat, mogelijk kwetsbaar voor ondervraging, lekken of pleitonderhandelingen, onverdraaglijk.

De reactie van de regering was veelzeggend. Ambtenaren beweerden aanvankelijk dat hij alleen was “ondervraagd”, niet gearresteerd, en “zoals gepland” was teruggekeerd. Pas later gaf de Cyber Directorate toe dat hij “met wederzijdse overeenstemming” met verlof was gestuurd. De tegenstrijdigheden suggereren een gecoördineerde inspanning om de realiteit te bagatelliseren en te verhullen.

Bredere Implicaties

De zaak-Alexandrovich gaat om meer dan één man. Het legt de ongemakkelijke kruising van gerechtigheid, diplomatie en nationale veiligheid bloot.

-   Gerechtigheid: Een gewone verdachte in zijn positie zou te maken hebben gehad met een hoge borgsom, monitoring en een proces. Alexandrovich liep vrij na één nacht in de gevangenis.
-   Diplomatie: Was de milde borgsom een eenvoudige gerechtelijke vergissing, of het resultaat van diplomatieke achterkamertjes door Israël en Amerikaanse functionarissen die een schandaal wilden vermijden?
-   Geheimhouding: Als hij in Amerikaanse hechtenis was gebleven, had Alexandrovich – onder druk, per ongeluk of in pleitonderhandelingen – details kunnen onthullen over Israëls cyber hasbara-operaties, waardoor blootgelegd zou worden hoe verwijderingen en censuur achter de schermen worden beheerd.

Er is ook precedent. Israël heeft een lange geschiedenis van het beschermen van onderdanen die in het buitenland van misdaden worden beschuldigd:
- Samuel Sheinbein (1997): Vluchtte naar Israël na een Amerikaanse moordaanklacht; Israël weigerde uitlevering.
- Malka Leifer: Beschuldigd van kinderseksueel misbruik in Australië; vocht meer dan een decennium tegen uitlevering vanuit Israël.
- Simon Leviev (“Tinder Swindler”): Ontsnapte aan Europese fraudeaanklachten, beschermd door de Wet op de Terugkeer.

In dit licht lijkt Alexandrovich’ terugkeer naar Israël minder op toeval en meer op een goed ingesleten patroon.

Conclusie: Wie Bestuurt Wie?

Voor gewone mensen eindigen Las Vegas-stingoperaties in hoge borgsommen, paspoortinlevering en lange juridische gevechten. Voor Alexandrovich was het een overnachting in het Henderson Detention Center, een borgsom van $10.000 en een snelle vlucht naar huis.

Deze ongelijkheid roept een grotere, verontrustende vraag op: waar eindigt de Amerikaanse soevereiniteit en begint buitenlandse invloed?

Wanneer een hooggeplaatste buitenlandse functionaris – iemand die belast is met staatsgeheimen en verdacht wordt van het ontwerpen van online censuursystemen – zo gemakkelijk aan het Amerikaanse rechtssysteem kan ontsnappen, suggereert dit dat geopolitiek de gerechtigheid overtroeft.

Uiteindelijk gaat de zaak van Tom Alexandrovich niet alleen over een man die beschuldigd is in een stingoperatie. Het gaat om de ongemakkelijke realiteit dat wanneer staatsgeheimen en machtige allianties op het spel staan, gerechtigheid onderhandelbaar wordt, borgsom symbolisch wordt en de rechtsstaat buigt onder politieke druk.