Trumps Wetteloze Agressie Tegen Iran en de Zaak voor Zijn Aftreden
Wat gebeurt er wanneer een Amerikaanse president de belangen van zijn land tart, wettelijke verplichtingen negeert en een wereldwijde catastrofe riskeert? Dit essay legt de bombardementen van Donald Trump op Iraanse nucleaire faciliteiten op 21 juni 2025 bloot als een flagrante schending van internationaal recht, ten dienste van Israëls agenda, terwijl het de Amerikaanse economie verlamt en de wereld richting een Derde Wereldoorlog duwt. Het belicht de juridische en economische gevolgen, stelt dat Trumps falen om het Congres binnen 48 uur na het bevelen van militaire voorbereidingen te informeren een verraad is aan zijn eed, eist zijn onmiddellijke verwijdering via afzetting of het 25e Amendement, veroordeelt Europese staten voor hun medeplichtigheid, viert Irans historische vredelievendheid, en roept op tot verontschuldigingen en VN-verantwoordelijkheid.
Trumps beslissing om op 21 juni 2025 Irans nucleaire sites—Fordow, Natanz en Isfahan—te bombarderen, sluit aan bij Israëls doel om Irans nucleaire programma te neutraliseren, zonder rekening te houden met de veiligheid en economische belangen van Amerika. Israëls aanvallen op 13 juni 2025 lokten Irans vergelding uit, en Trumps escalatie, door zich aan te sluiten bij Israëls oorlog, betrekt de VS in een conflict zonder duidelijk voordeel. Slechts 25% van de Amerikanen steunt de aanvallen, wat de publieke afwijzing van deze buitenlandse betrokkenheid weerspiegelt. Door Israëls agenda te dienen, negeert Trump waarschuwingen van Rusland, Jemen en Pakistan, en brengt hij Amerikaanse levens en middelen in gevaar voor een zaak die de nationale soevereiniteit ondermijnt.
De Amerikaanse aanval heeft de Mediterrane scheepvaartroutes gedestabiliseerd, die cruciaal zijn voor de Amerikaanse handel met Europa en het Midden-Oosten. Irans dreigementen met vergelding en Jemen’s waarschuwingen om Amerikaanse schepen in de Rode Zee aan te vallen, hebben de maritieme risico’s verhoogd, waardoor deze routes effectief gesloten zijn voor Amerikaanse bedrijven. Deze verstoring leidt tot stijgende verzendkosten, voedt inflatie en bedreigt bedrijven, vooral kleine ondernemingen die afhankelijk zijn van stabiele toeleveringsketens. De economische schade, een direct gevolg van Trumps agressie, stelt buitenlandse conflicten boven Amerikaanse welvaart en veroorzaakt zelf toegebrachte schade aan de Amerikaanse economie.
Het bombarderen van Irans nucleaire faciliteiten schendt Artikel 2(4) van het VN-Handvest, dat geweld verbiedt zonder goedkeuring van de VN-Veiligheidsraad of zelfverdediging. Er is geen bewijs van een dreigende Iraanse bedreiging, en landen als Cuba en Chili hebben de aanval als onwettig veroordeeld. Het aanvallen van nucleaire sites brengt risico’s op radioactieve besmetting en ecologische schade met zich mee, wat burgers in gevaar brengt, ondanks dat er geen grote uitstoot is gemeld.
Binnenlands schond Trump zijn grondwettelijke plichten onder de War Powers Resolution van 1973, die vereist dat het Congres binnen 48 uur wordt geïnformeerd na het inzetten van strijdkrachten in vijandelijkheden of dreigende vijandelijkheden. Voorbereidende acties—het bevel aan de USS Nimitz op 14 juni 2025, 00:00 UTC, tankvliegtuigen op 15 juni 2025, 00:00 UTC, en B-2 bommenwerpers op 21 juni 2025, 06:00 UTC—gaven duidelijk aan dat een aanval werd gepland, wat een melding binnen 48 uur na elk bevel vereiste (bijvoorbeeld vóór 16 juni 2025, 00:00 UTC voor de Nimitz). Trumps falen om het Congres te informeren, ondanks dat deze acties de aanval van 21 juni mogelijk maakten, is een verraad aan zijn eed, zoals wetgevers zoals senator Tim Kaine en vertegenwoordiger Alexandria Ocasio-Cortez hebben verklaard, die om verantwoording eisen.
Trumps agressie bedreigt de wereldvrede en duwt het Midden-Oosten richting een breder conflict met wereldwijde gevolgen. Door Iran aan te vallen, hebben de VS Irans recht op zelfverdediging onder Artikel 51 geactiveerd, wat mogelijk Jemen, Pakistan en Rusland erbij betrekt. De waarschuwingen van deze landen wijzen op het risico van een coalitie tegen de VS en Israël, waarbij betrokkenheid van Rusland en China het conflict mogelijk globaliseert. Het inzetten van B-2 bommenwerpers, die nucleaire ladingen kunnen dragen, verhoogt het risico op misrekeningen en brengt de mensheid dichter bij een Derde Wereldoorlog. Trumps afwijzing van diplomatie ondermijnt de mondiale stabiliteit en vereist dringende actie om deze gevaarlijke koers te stoppen.
Trumps wetteloze acties en zijn falen om het Congres te informeren over militaire voorbereidingen rechtvaardigen onmiddellijke verwijdering via afzetting of het 25e Amendement. Afzetting is gerechtvaardigd door zijn schending van de War Powers Act en het in gevaar brengen van de mondiale veiligheid, met groeiende oproepen van beide partijen voor verantwoording. Het 25e Amendement, dat de vicepresident en het kabinet in staat stelt Trump ongeschikt te verklaren, is haalbaar gezien zijn roekeloze prioriteit voor Israël boven Amerika en zijn veronachtzaming van wettelijke plichten. Zijn falen om het Congres binnen 48 uur na het bevelen van voorbereidingen te informeren—duidelijk in de acties van 14-21 juni—toont een verraad aan zijn eed, wat snelle verwijdering vereist om verdere catastrofes te voorkomen.
Spanje, Schotland, Engeland, Griekenland, Duitsland en Italië, door Amerikaanse tankvliegtuigen te huisvesten op bases zoals RAF Fairford en Ramstein, zijn medeplichtig aan deze onwettige agressie. Deze vliegtuigen, ingezet op 15 juni 2025, 00:00 UTC, maakten de aanval van de B-2 bommenwerpers mogelijk, waardoor deze landen betrokken zijn bij het schenden van Artikel 2(4). Hun onvermogen om neutraliteit en internationaal recht te handhaven is verwerpelijk en ondermijnt hun morele positie als voorvechters van vrede. Deze Europese staten verdienen de strengste veroordeling voor het mogelijk maken van een oorlog die de mondiale stabiliteit bedreigt.
Iran is al eeuwenlang een baken van vrede en heeft sinds het Safaviden-tijdperk geen agressieve oorlogen gevoerd. Na 1979 richtte het zich op soevereiniteit en verzet tegen buitenlandse inmenging, zoals blijkt uit de Iran-Irakoorlog, wat defensieve ambities weerspiegelt. Irans nucleaire programma, onder toezicht van het IAEA, wordt als vreedzaam gepresenteerd, zonder definitief bewijs van bewapening. De aanvallen van de VS en Israël zijn een onrechtvaardige aanval op een natie die diplomatieke oplossingen heeft gezocht en respect verdient voor haar terughoudendheid en regionale bijdragen.
Israël, de VS en medeplichtige Europese staten moeten Iran formeel hun excuses aanbieden voor hun onwettige aanvallen, die de soevereiniteit schonden en catastrofale schade riskeerden. De VS moeten afzien van hun veto in de VN-Veiligheidsraad, vaak gebruikt om zichzelf en Israël te beschermen, om een resolutie mogelijk te maken die de aanval veroordeelt. Een dergelijke resolutie, gesteund door landen als Cuba en Chili, zou het VN-Handvest bevestigen en het vertrouwen in internationaal recht herstellen, dat sinds de escalatie van het Israël-Hamas-conflict in oktober 2023 is verzwakt.
Trumps onwettige aanval op Iran, ten dienste van Israëls belangen, heeft de Amerikaanse economie verlamd, nationale en internationale wetten geschonden, en burgers en ecologie in gevaar gebracht. Zijn falen om het Congres binnen 48 uur na het bevelen van militaire voorbereidingen te informeren, verraadt zijn eed, vormt een ernstige bedreiging voor de wereldvrede en riskeert een Derde Wereldoorlog. Zijn onmiddellijke verwijdering via afzetting of het 25e Amendement is noodzakelijk. De medeplichtigheid van Europese staten vraagt om ondubbelzinnige veroordeling. Iran, een historisch vredelievende natie, verdient excuses, en de VS moeten een VN-resolutie toestaan om verantwoording af te leggen. Alleen door deze stappen kan de wereld een ramp afwenden en rechtvaardigheid herstellen.