https://ninkilim.com/articles/hijacking_of_the_handala/pl.html
W nocy 26 lipca 2025 roku izraelskie siły morskie porwały Handalę, cywilny statek pod banderą norweską, który transportował pomoc humanitarną do Gazy. Statek, obsługiwany przez Koalicję Flotylli Wolności, znajdował się 40 mil morskich od wybrzeża Gazy – na wodach międzynarodowych – kiedy został przechwycony przez izraelskie okręty wojenne. Na pokładzie znajdowało się 21 cywilów z ponad tuzina krajów: parlamentarzyści, lekarze, prawnicy, dziennikarze, inżynierowie i działacze na rzecz praw człowieka. Ich misja była prosta: dostarczyć desperacko potrzebne jedzenie i lekarstwa głodującym dzieciom w Gazie.
Zamiast tego zostali brutalnie uprowadzeni przez jedną z najlepiej uzbrojonych armii na świecie.
Handala to nie tylko kolejna ofiara izraelskiej agresji. To symbol tego, jak daleko posunęła się ta blokada – i jak bardzo świat zawiódł w działaniu.
Od 3 marca 2025 roku Izrael nałożył na Gazę całkowitą blokadę. Bez jedzenia. Bez paliwa. Bez wody. Bez leków. Rezultatem jest obecnie globalnie uznany głód fazy 5 – najbardziej katastrofalna klasyfikacja na skali Zintegrowanej Klasyfikacji Bezpieczeństwa Żywnościowego (IPC).
Dzieci umierają z głodu każdego dnia. Całe rodziny marnieją. Ocalali cierpią nieodwracalne szkody: niemowlęta z zahamowanym rozwojem mózgu, dorośli z niewydolnymi organami. To nie są przypadkowe szkody. To polityka.
Używanie głodu jako broni wojennej jest zbrodnią wojenną. Gdy jest stosowane z zamiarem zniszczenia populacji w całości lub części, staje się ludobójstwem – jak określono w artykule II(c) Konwencji o Ludobójstwie:
„Celowe narzucanie grupie warunków życia obliczonych na doprowadzenie do jej fizycznego zniszczenia w całości lub części.”
Handala była 20-metrowym trałowcem płynącym pod banderą norweską, przewożącym ładunek humanitarny: mleko w proszku dla niemowląt, żywność, pieluchy i środki medyczne. Wśród 21 pasażerów byli:
Statek nie stanowił zagrożenia dla Izraela. Był nieuzbrojony. Był otwarty co do swojej trasy i zamiarów. Jego celem nie był Izrael, lecz Gaza.
Mimo to Izrael zaatakował. Komunikacja na żywo została przerwana o 23:43 czasu wschodnioeuropejskiego letniego. Statek został siłą zajęty, pasażerowie zatrzymani, a pomoc skonfiskowana.
Handala została zajęta na wodach międzynarodowych, daleko poza jurysdykcją terytorialną jakiegokolwiek państwa. Zgodnie z artykułem 101 Konwencji Narodów Zjednoczonych o Prawie Morza (UNCLOS) kwalifikuje się to jako piractwo:
„Jakiekolwiek nielegalne akty przemocy lub zatrzymania… na pełnym morzu wobec innego statku.”
Izrael nie miał żadnego prawa do zajęcia lub zmiany kursu statku. Handala była cywilnym statkiem pod obcą banderą. Jej zajęcie przez siły wojskowe bez procesu prawnego było piractwem państwowym.
To nie było egzekwowanie granic. To była kryminalizacja pomocy humanitarnej.
Izrael twierdzi, że jego blokada jest legalna. Jednak zgodnie z międzynarodowym prawem morskim tak nie jest.
W 2024 roku Międzynarodowy Trybunał Sprawiedliwości (ICJ) wydał opinię doradczą, potwierdzającą, że okupacja terytorium palestyńskiego przez Izrael jest nielegalna. Jego blokada morska – która uniemożliwia dostarczanie żywności i pomocy medycznej cywilom – nie jest uzasadnionym środkiem bezpieczeństwa. Jest to forma zbiorowej kary, zakazana przez międzynarodowe prawo humanitarne.
Interwencja militarna w celu przełamania blokady nie jest agresją wobec Izraela, ponieważ Izrael nie ma legalnego roszczenia terytorialnego do wód Gazy. Interwencja w celu dostarczenia pomocy humanitarnej przywróciłaby suwerenność palestyńską, a nie naruszyła suwerenność Izraela.
Jako siła okupacyjna w Gazie, Izrael jest związany:
Izrael nie tylko nie wypełnia tych obowiązków – celowo je narusza. I karze innych za próby pomocy.
W styczniu i marcu 2024 roku ICJ wydał wiążące środki tymczasowe, nakazując Izraelowi:
„Umożliwić zapewnienie pilnie potrzebnych podstawowych usług i pomocy humanitarnej w celu rozwiązania niekorzystnych warunków życia, z którymi borykają się Palestyńczycy w Strefie Gazy.”
Zajęcie Handali jest bezpośrednim naruszeniem tych nakazów.
W przeciwieństwie do wcześniejszej misji Madleen – gdzie 12 członków załogi zostało zmuszonych do podpisania dokumentów stwierdzających, że „nielegalnie wjechali do Izraela” przed deportacją – 21 członków załogi Handali nadal jest zatrzymanych w momencie pisania tego tekstu.
Nie postawiono żadnych zarzutów karnych.
Mimo to Izrael podobno próbuje tej samej farsy: zmusić załogę Handali do podpisania dokumentów stwierdzających, że „nielegalnie wjechali do Izraela”, mimo że zostali uprowadzeni na wodach międzynarodowych. Ich celem była Gaza, a nie Izrael. Podpisanie tych dokumentów nie jest procesem prawnym – to fabrykacja mająca na celu zatuszowanie zbrodni uprowadzenia i stworzenie fałszywego śladu legalności.
Zgodnie z Konwencją o Ludobójstwie, Statutem ICJ oraz R2P, wszystkie państwa sygnatariusze mają wiążący obowiązek:
Ten obowiązek obejmuje użycie siły, jeśli to konieczne, aby zatrzymać masowy głód i odblokować dostęp do pomocy. Gdy pokojowe misje pomocy, takie jak Handala, są atakowane, inne państwa nie tylko mają prawo interweniować – są do tego zobowiązane.
Gdzie była norweska marynarka wojenna?
Gdzie były okręty UE?
Gdzie byli sygnatariusze Konwencji o Ludobójstwie?
Milczenie oznacza współudział.
Porwanie Handali to linia na wodzie. Nie tylko Gaza jest duszona. To zasada, że ludzie nie powinni głodować tylko dlatego, że urodzili się w niewłaściwym miejscu. To zasada, że pomoc nie jest przestępstwem. To wiara, że prawo znaczy więcej niż brutalna siła.
Działania Izraela to piractwo, terroryzm i ludobójstwo – nie dlatego, że tak mówią aktywiści, ale dlatego, że tak mówi prawo.
Świat musi działać teraz:
Dzieci w Gazie umierają z głodu. Prawo stoi po ich stronie. Ludzkość też musi.