https://ninkilim.com/articles/the_case_of_tom_alexandrovich/fa.html
از ۲ تا ۷ اوت ۲۰۲۵، در حالی که کنفرانس سایبری بلک هت ایالات متحده در ماندلی بی در جریان بود، نیروهای انتظامی نوادا عملیاتی چندجانبه با هدف شناسایی شکارچیان آنلاین کودکان انجام دادند. گروه ویژه جرایم اینترنتی علیه کودکان نوادا (ICAC)، به همراه FBI، تحقیقات امنیت داخلی، پلیس متروپولیتن لاس‌وگاس و پلیس هندرسون، در فضای آنلاین وانمود به کودکان زیر سن قانونی کردند، گفتگوهای محکوم‌کننده را جمع‌آوری نمودند و دیدارهایی ترتیب دادند تا نیت متهمان را تأیید کنند.
هشت مرد دستگیر شدند. یکی از آن‌ها تام آرتیوم الکساندروویچ، یک مقام ارشد سایبری اسرائیلی بود که در کنفرانس حضور داشت. او در ۶ اوت ۲۰۲۵ در بازداشتگاه هندرسون ثبت شد و به اتهام فریب کودک با استفاده از رایانه برای انجام عمل جنسی طبق NRS 201.560، یک جرم رده B که مجازات آن ۱ تا ۱۰ سال زندان و جریمه‌ای تا ۱۰,۰۰۰ دلار است، متهم شد.
عملیات‌هایی از این دست در لاس‌وگاس رایج است – عملیاتی در سال ۲۰۲۴ منجر به دستگیری ۱۸ مرد به اتهامات مشابه شد. آنچه در اینجا غیرمعمول بود، پروفایل یکی از مظنونان بود: مردی که مسئول حفاظت از دفاع سایبری ملی اسرائیل بود و کمتر از دو هفته بعد به اسرائیل بازگشت.
الکساندروویچ یک کارمند حاشیه‌ای نبود. او رئیس بخش دفاع فناوری در مدیریت ملی سایبری اسرائیل (INCD) بود که مستقیماً زیر نظر دفتر نخست‌وزیر فعالیت می‌کند.
با توجه به دکترین امنیت پیش‌دستانه اسرائیل، منطقی است که فرض کنیم مسئولیت‌های الکساندروویچ فراتر از دفاع صرف به عملیات اطلاعاتی تهاجمی گسترش می‌یافت. واحد سایبری اسرائیل شناخته شده است که درخواست‌های حذف محتوا را با متا، گوگل و ایکس هماهنگ می‌کند، ظاهراً برای مبارزه با تحریک، اما در عمل اغلب برای سرکوب محتوای سیاسی نامطلوب برای اسرائیل.
به عنوان نابغه هوش مصنوعی اسرائیل، الکساندروویچ احتمالاً در اتوماسیون این سیستم‌های سانسور دخیل بود – نوعی هسباره دیجیتال، یا مدیریت روایت، که به عنوان مبارزه با تروریسم معرفی می‌شود. این او را نه تنها به یک مدافع سایبری، بلکه به یک نگهبان استراتژیک کمپین‌های نفوذ آنلاین اسرائیل تبدیل کرد.
طبق قانون نوادا، وثیقه باید موارد زیر را منعکس کند:
برای یک متهم معمولی، وثیقه در چنین مواردی ممکن است بین ۵۰,۰۰۰ تا ۱۵۰,۰۰۰ دلار باشد، با شرایطی مانند: - تحویل تمام پاسپورت‌ها و اسناد سفر - نظارت الکترونیکی - محدودیت‌های جغرافیایی در نوادا - گاهی اوقات رد کامل وثیقه
در عوض، الکساندروویچ یک روز پس از دستگیری با وثیقه ۱۰,۰۰۰ دلاری آزاد شد.
این یک بازدارنده معنادار نبود. درآمد واقعی الکساندروویچ تقریباً به یقین در محدوده ۳۰۰,۰۰۰ تا ۶۰۰,۰۰۰ دلار در سال بود، اگر نه بیشتر – بسیار بالاتر از میانگین‌های اعلام‌شده برای حقوق‌های دولتی. مانند بسیاری از مقامات سایبری اسرائیل، او احتمالاً درآمد دولتی خود را از طریق مشاوره، ارتباطات صنعتی یا مشارکت غیرمستقیم در قراردادهای دفاعی تکمیل می‌کرد. برای او، ۱۰,۰۰۰ دلار مانع مالی نبود؛ معادل جریمه ترافیکی برای یک کارگر کم‌درآمد بود.
بدتر از آن، هیچ سابقه عمومی وجود ندارد که نشان دهد پاسپورت او ضبط شده است. دو احتمال وجود دارد: ۱. به او اجازه داده شد پاسپورت اسرائیلی خود را نگه دارد، یک غفلت آشکار برای کسی که به وضوح در معرض خطر فرار بود. ۲. اگر پاسپورتش تحویل داده شده بود، سفارت اسرائیل می‌توانست یک سند سفر اضطراری برای او صادر کند.
در هر صورت، خروج او می‌توانست متوقف شود اگر مقامات ایالات متحده او را در لیست ممنوعیت پرواز قرار داده بودند. این اتفاق نیفتاد. تا ۱۷ اوت، او به اسرائیل بازگشته بود – قبل از اینکه دادستان‌های نوادا فرصت آماده‌سازی برای اولین جلسه اساسی را داشته باشند.
چرا اسرائیل این‌قدر سریع عمل کرد؟ زیرا الکساندروویچ بیش از یک کارمند بود.
برای اسرائیل، چشم‌انداز یک استراتژیست سایبری ارشد که در زندانی در نوادا نشسته و به‌طور بالقوه در معرض بازجویی، نشت اطلاعات یا مذاکره برای توافق است، غیرقابل تحمل بود.
پاسخ دولت گویای همه چیز بود. مقامات ابتدا ادعا کردند که او فقط “بازجویی” شده، نه دستگیر، و “طبق برنامه” بازگشته است. تنها بعداً مدیریت سایبری اذعان کرد که او “با تصمیم متقابل” مرخصی گرفته است. تناقضات نشان‌دهنده تلاش هماهنگ برای کاهش و پنهان کردن واقعیت است.
ماجرای الکساندروویچ فراتر از یک فرد است. این تقاطع ناخوشایند عدالت، دیپلماسی و امنیت ملی را آشکار می‌کند.
سابقه‌ای نیز وجود دارد. اسرائیل سابقه طولانی در محافظت از اتباع متهم به جرایم در خارج از کشور دارد: - ساموئل شین‌بین (۱۹۹۷): پس از اتهام قتل در ایالات متحده به اسرائیل فرار کرد؛ اسرائیل از استرداد او خودداری کرد. - مالکا لیفر: متهم به آزار جنسی کودکان در استرالیا؛ بیش از یک دهه علیه استرداد از اسرائیل مبارزه کرد. - سیمون لویو (“کلاهبردار تیندر”): از اتهامات کلاهبرداری در اروپا فرار کرد، تحت حفاظت قانون بازگشت.
در این پرتو، بازگشت الکساندروویچ به اسرائیل کمتر تصادفی و بیشتر شبیه یک الگوی جاافتاده به نظر می‌رسد.
برای مردم عادی، عملیات‌های مخفی در لاس‌وگاس با وثیقه‌های بالا، تحویل پاسپورت و نبردهای حقوقی طولانی پایان می‌یابد. برای الکساندروویچ، این یک اقامت یک‌شبه در بازداشتگاه هندرسون، وثیقه ۱۰,۰۰۰ دلاری و پرواز سریع به خانه بود.
این نابرابری سؤالی بزرگ‌تر و نگران‌کننده را مطرح می‌کند: حاکمیت ایالات متحده کجا پایان می‌یابد و نفوذ خارجی کجا آغاز می‌شود؟
وقتی یک مقام خارجی برجسته – که به او اسرار دولتی سپرده شده و مظنون به طراحی سیستم‌های سانسور آنلاین است – می‌تواند به این راحتی از سیستم قضایی آمریکا فرار کند، نشان می‌دهد که ژئوپلیتیک بر عدالت غلبه می‌کند.
در نهایت، پرونده تام الکساندروویچ صرفاً درباره مردی که در یک عملیات مخفی متهم شده نیست. این درباره واقعیت ناخوشایندی است که وقتی اسرار دولتی و اتحادهای قدرتمند در میان باشند، عدالت قابل مذاکره می‌شود، وثیقه نمادین می‌گردد، و حاکمیت قانون زیر وزن سیاسی خم می‌شود.